"Καινούργιους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.

...
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού -μην ελπίζεις-
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ' όλην την γη την χάλασες".

Η "Πόλις" του Κωνσταντίνου Καβάφη. Γραμμένο στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, κι όμως τόσο επίκαιρο και τόσο ακριβές! Για τη χώρα μας, για τον κλάδο μας...

Κι εγώ ο ταπεινός, μπροστά στην ποίησή του, να σας καλέσω να ποιήσουμε. Να τον διαψεύσουμε. Να ξεπεράσουμε τους ρουτινιασμένους εαυτούς μας. Να τα αλλάξουμε όλα, όλοι μαζί, για να κάνουμε πάλι βιώσιμη "τούτη την κώχη τη μικρή"!

Στο όνομα των νέων αυτής της χώρας, στο όνομα των νέων συναδέλφων αυτού του κλάδου.

Ας το προσπαθήσουμε. Μπορούμε!